Rozdzierająca rzeczywistość

Zagubiona w sobie, poszukuję najlepszej drogi, aby żyć...

Chowana przed światem
W szklarni pełnej kłamstw
Ujrzałam po latach to
Przed czym mnie chroniono

Wystawiłam twarz na słońce
Aby ujrzeć jego piękno
Prawda mnie poparzyła
Sprawiła, że zapragnęlam uciec

Moja droga prowadzi naprzód
Nie ma z niej powrotu
Pozostaje stawić czoła
I nie pozwolić sobie spłonąć

Wolałabym wrócić spowrotem
Schować się bezpiecznie
Pod skrzydłami niewiedzy
Aby już więcej nie widzieć

Chcę żyć z dala od
Niewyjaśnionego mi świata
Którego struktury... nie umiem pojąć

autor

niepozorna

Napisany: 2005-07-24 Dodano: 2005-07-24 16:06:58

Ten wiersz przeczytano 390 razy

Oddanych głosów: 2

Rodzaj Wolny Klimat Melancholijny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie