Rozłąka
mile widziane uwagi
Jaką torturą dla ciała być możesz,
ten tylko pozna, kto w twojej gościnie.
Będąc w niej, katu niech głowę położę,
wierząc, że prędko, ból co we mnie
minie.
Po cóż cierpienia znosić męką dane,
kiedy to w piekle lżejsze czynią kary.
Wolę więc odejść uczynkiem wybranym,
niż raczyć ziemskim bolesnym bezmiarem.
autor
Sotek
Dodano: 2018-02-16 09:02:49
Ten wiersz przeczytano 3436 razy
Oddanych głosów: 127
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (116)
Smutny i bolesny..
Tęsknota:(ból duszy..
Pozdrawiam Marku:)
Podoba mi się ten obraz - kiedy przemawia do mnie
refleksja bolesnego bezmiaru. Kiedy roztropność
boleśnie poszukuje uczuć. Wtedy czuję, przeżywam i
jestem tym smutkiem. Pięknie i prawdziwie piszesz.
Pozdrawiam serdecznie :)
Przepiękny, refleksyjny
i smutny wiersz.
Dobranocki Sotku.
Pozdrowienia dla Ciebie
i dla pięknego kotka:)) Dziękuję bardzo!!!
Miałem już przyjemność wiersz przeczytać i skomentować
Marku. :)
Życzę udanego wieczoru.
- pięknie...
spokojnej nocy...
Świetny... pozdrawiam
ciekawe wyznanie ..
Gdyby się tak tylko dało odejść i już... Trudno nam z
tą głową, jak obciąć, to od razu na amen, nic
pomiędzy:) Życzę miłych i promiennych chwil
Brak uwag!!! ;-) Pięknie
"ten tylko pozna, kto w twojej gościnie " .Moim
zdaniem wszystko powiedzinne, celne i mocne.
Nie odchodź i pisz nadal o tej bezdusznej tęsknocie.
Może pod wpływem Twoich pięknych wierszy,
złagodnieje.:)Pozdrawiam serdecznie.
wielkie pokłony
Pozdrawiam serdecznie
Pewnie, jeśli cierpieć ponad miarę, nie widząc sensu
uzdrowienia, może lepiej odejść. Ale tak ogólnie warto
żyć, by dojść do wiecznej szczęśliwości.
Wiersz zatrzymuje.
Pozdrawiam serdecznie.
usunieta to ja