Rozmowa z Medrcem cz II

-Dokad idziesz dzisiaj?
-tam, gdzie bylam sto lat temu.

-Nie bylo mnie wtedy przy Tobie.
-Zaden Medrzec mnie Tam nie strzegl.

-W takim razie, czy powolisz mi byc pierwszym?
-Nie, nikt nie moze towarzyszc mi w podrozy Tam.

-Wiec to miejsce musi byc bardzo bezpieczne. I droga rowniez?
-Nie. Miejsce to jest mroczne i straszne. Droga jest trudna, kreta i prawie niedostrzegalna, jak lesna sciezka pozna noca.Wszedzie czaja sie demony, grozne smoki i wiedzmy. Za kazdym rogiem, w kazdym zaulku. I nikt tam nigdy nie widzial slonca.

-Takie straszne miejsce nie istnieje.
-Alez istnieje. We mnie, w mojej duszy.
To ja i moje tysiac twarzy.

zeby nie bylo, to nie koniec rozmow... jak znajde reszte, to dodam.

autor

Pratyhara

Dodano: 2008-01-27 10:38:50

Ten wiersz przeczytano 444 razy

Oddanych głosów: 4

Rodzaj Nieregularny Klimat Obojętny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie