Rozpacz

Kiedyś było tak pięknie, tak wspaniale, Lecz to się skończyło, jakby tego nie było wcale.
Porzucając, bardzo zranił mnie,
Czułam się jak w koszmarnym śnie.
Nagle zawalił się mój cały świat,
A moje oczy wiecznie tonęły we łzach.
Byłam bezradna, przyjaciele mnie pocieszali,
A niegdyś wrogowie, później znajomi w swoje towarzystwo wciągali.
Ten świat jest okropny-myślałam,
Lecz w swoich snach wciąż go wołałam.
Nie potrafiłam się z bólem pogodzić, Postanowiłam koniecznie coś z tym zrobić.
Na samo dno się staczałam,
Od narkotyków się uzależniałam.
Po klubach jeździłam z kumplami, Rozrabialiśmy całymi nocami.
Na koncerty i mecze także z nimi jeździłam,
Ale tylko biorąc dragi dobrze się bawiłam.
I w końcu na oczy przejrzałam,
Kumpel przedawkował, a ja zrozumiałam.
Co narkotyki robią z człowiekiem, Niszczą od środka trującym oddechem.

autor

Ashley

Dodano: 2006-09-25 14:42:47

Ten wiersz przeczytano 449 razy

Oddanych głosów: 6

Rodzaj Rymowany Klimat Smutny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie