Rozważania.

Głucha, na wpół martwa cisza i chłodny mrok,
dookoła śmierć mnie w ramionach kołysze.
Pamięć i nadzieja drzemiąca w zagłębieniu dłoni, we wnętrzu kolczasty krzak...,próby zapomnienia...
Wychodzę, zostawiam samotność,
idę chorymi ulicami-tu ból i cierpienie,
szukam, łapię spojrzenia szczęśliwych, czuje ich radość, trzymam ich za ręce...
Jeśli nie wrócisz, trudniej mi będzie pogodzić się ze światem uboższym o pocałunki,
trudniej bedzie mi to wszystko znieść,
nie łatwo przyjdzie mi zrozumieć,
kim jestem bez miłości.

autor

Temptress

Napisany: 2005-08-13 Dodano: 2005-08-13 17:07:09

Ten wiersz przeczytano 430 razy

Oddanych głosów: 3

Rodzaj Bez rymów Klimat Melancholijny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie