Rozżarzona
Mieszkam u podnóża tej góry od urodzenia. Codziennie na nią patrzę. Teraz to mekka paralotniarzy, szybowników, rowerzystów, narciarzy, turystów... Kiedyś była po prostu piękna...
Gdy przed wiekami mój protoplasta
wstawał o świcie nim dzionek nastał,
wychodził przed dom i oczy wznosił,
by o pomyślność Boga poprosić.
Z miłością wzrokiem omiatał szczyty,
na dzień wstający patrzył z zachwytem.
Góry choć jeszcze we mgle tonące,
tęsknie czekały liźnięcia słońca.
Najwcześniej górę tę ze snu budził
Helios, gdy na nią pierwszą czar rzucił.
Płonął szczyt niczym wielka pożoga,
cały w poświacie jak dar od Boga.
Przodkowie widząc wierzchołek w ogniu,
Żarem ochrzcili górę i zgodnie
postanowili w księgach zapisać,
że góra owa Żar się nazywa.
autor
fatamorgana7
Dodano: 2018-04-27 11:37:56
Ten wiersz przeczytano 1421 razy
Oddanych głosów: 57
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (55)
byłam na górze Żar, faktycznie robi wrażenie :-)
pięknie napisałaś :-)
Broniu, Loko, dziękuję za miłe słowa :)
Pozdrawiam serdecznie :)
Zawsze jest przyczyna do nadania imienia. Pozdrawiam
serdecznie.
Ładnie.Pozdrawiam.
Sławku, Weno, Kornelio, Mario, bardzo dziękuję za miłe
komentarze :)
Pozdrawiam cieplutko :)
I z podobaniem, za przyzwoite rymy.
Byłam tam faktycznie było co podziwiać
lecz ludzie potrafią niszczyć :(
miłego dzionka:)
pięknie
pozdrawiam serdecznie :)
Załóż miłośników klub,
mieszkasz przecież u jej stóp.
Niech rozbrzmiewa w klubie gwar –
Chwaląc piękno góry Żar.
Ślę moc serdeczności (z żarem) :)
Olu, Amorku, dziękuję :)
Pozdrawiam serdecznie :)
Przepiękny wiersz. Tak pięknie wpisujesz się w trend
wierszy przyrodniczych, które są ostatnio w modzie,
pozdrawiam :)
Tu dołączę do komentarza Andrzeja
Pozdrawiam
Dziękuje Kochani za odwiedziny :)
> Stefi, tak to trzeba traktować :)
> Basiu, w Beskidach :)
> Norbercie, cieszę się, że cię zaciekawiłam :)
> Małgosiu, dziękuję :)
> Andrzeju, miło mi, że się podoba :)
> Waldku, dziękuję :)
Pozdrawiam wszystkich serdecznie, spod Żaru :)
za Dziadkiem Norbertem ... a wiersz super ...już wiem
gdzie jest góra Żar piękne widoki ...dziękuję...
Żal ściska co wyrabiają te ludziska...piękny, ciepły
przekaz wierszem:) pozdrawiam Małgosia