Rutyna

Jak ptak z drzewa na drzewo,
jak miecz z wojny na wojnę,
jak statek z morza na morze,

tak i człowiek swe życie traktuje.
Nie zmnienia go nie próbuje
tylko...

od zaśnięcia do zaśnięcia,
od śniadania do śniadania,
od kolacji do kolacji,
z pracy do pracy,

i tak wszyscy rodacy,
i cała reszta świata ludności
nie myśli o przyszłości
lecz żyje w nudnej monotonności.

Tkwi w niej, ją trzyma,
wie o niej, ją przeklina,
a ona silna, niezwyciężona,
zapisana w naszym losie rutyna.

autor

,,,Matik,,,

Dodano: 2006-02-28 17:03:48

Ten wiersz przeczytano 583 razy

Oddanych głosów: 5

Rodzaj Biały Klimat Melancholijny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie