/...Ryszard Riedel.../

/...Dlaczego chowacie pod klosz, wartości tego świata?.../ -R.R

Kiedyś tam dawno,
Pudel powiedział,
Jesteśmy puści jak bębny Stonesów,
Rysiu mu wtedy nie odpowiedział,
Po prostu nie chciał zmieniać losu.
Był Autsajderem,
tak jak my wszyscy,
Dosyć świadomym,
godnym artysty.

Pamiętał matki swej słowa z dzieciństwa,
-Napisał je i to w wielkim hicie,
Nie robił nikomu żadnego świństwa,
Lecz krótko mógł widzieć swoje życie.

Zapalę świeczkę
za zmarłych przez los,
Gdy życie zada mi tak wielki cios,
Pójdę mą drogą
na kraniec świata,
Wspomnę Richarda
– mojego brata.

Bo być sobą zawsze pragnął,
Ostatnim Hippisem,
wielką prawdą.
Był skromnym człowiekiem,
W tej rzeczywistości,
Swe życie sprzedał Bogu,
- niestety z konieczności…

autor

Mawet666

Dodano: 2007-12-01 08:18:23

Ten wiersz przeczytano 2113 razy

Oddanych głosów: 2

Rodzaj Rymowany Klimat Melancholijny Tematyka Nadzieja

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie