Rytm

Można było nic nie robić,
nie kraść szczęścia barwom dnia,
bylibyśmy czarno-czarni,
a czerwony byłby świat.
Można było nie grać w karty,
nie rozkładać talii kłamstw,
niekompletne były karty,
znaczone dotykiem ciał.
Wszystko komplikują dłonie,
które złapać chcą twój wiatr.
Rytm twój jest w spojrzeniu,
melodię w ustach słyszę ja.
Nocą widać tylko słowa,
których światło rzucam w dal.
Nie dosięgnie nas ta burza,
chmury już rozgonił czas.
Można było wszystko zrobić,
kradnąc czerni każdą z gwiazd.
Teraz niebo jest już czyste,
w naszym grobie hula wiatr.
Myśli podążają za widokiem
niewidzialnych barw.

autor

Sarcatriel

Napisany: 2012-01-12 Dodano: 2018-01-09 01:56:43

Ten wiersz przeczytano 742 razy

Oddanych głosów: 7

Rodzaj Rymowany Klimat Melancholijny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie