Rzecz o wierszu
Choć wszystkie były już słowa
I rymy wszystkie zagrały,
To przecież zawsze od nowa
Z wierszem sercem gadamy.
A kiedy znawca osądzi,
Że sztuka tworzenia ci obca
Nie ufaj temu, on błądzi,
Od wiersza nie ma fachowca.
I wyrok, że Częstochowa,
Że to zakalec nie ciasto,
Że brak ci duszy Krakowa
Fałszywy - to i to miasto.
Tak długo jak długo sercem
Śpiewasz melodię wierszy,
Wiersz twój tkanym kobiercem
Każdy jedyny i pierwszy.
03.06.2007
autor
miech
Dodano: 2007-06-04 07:27:25
Ten wiersz przeczytano 1427 razy
Oddanych głosów: 25
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (19)
Napisałeś całą prawdę o moich,i zapewne wielu innych
ludzi ,pobudkach tworzenia-oni chcą się podzielić
swoim sercem.Atakowani za "nieprofesjonalizm"po prostu
nie wiedzą,czego się od nich chce...
Nie każdy utwór , który ma rym i rytm jest wierszem.
Nie każdy pisany sercem ma rym i rytm. Co nazywamy
zatem wierszem? Taki utwór, który my uznamy za wiersz.
jakbys pisal ten wiersz hallskiemu, ktory pisze nam
wszystkim tak slicznie...tylko jakis ariel nie znajac
sie na poezji, obrazil go. Wlasnie, ze tak...sercem
piszemy wszyscy i kazdy (wiersz) tkanym kobiercem,
kazdy jedyny i pierwszy...
W tym wierszu podmiot liryczny przekonuje odbiorcę,że
każdy wiersz ma w sobie wartość,bez względu na formę i
tresć...że nie rymy decydują o jego doskonałości..Tyle
myśli już na "papier przelano",tyle tematów podjęto...
a każdy wiersz jest niepowtarzalny..."jedyny i
pierwszy". Po przeczytaniu tego wiersza zastanawiam
się czy ten podmiot liryczny ma rację...Co tak
naprawdę jest prawdziwą poezją? Czy w ogóle poezję
można zaszufladkować w jakieś formy ,w jakieś normy?
Gdzie szukać odpowiedzi?