Samotnik

Świetnie zrymowany wiersz, samotnik- nietowarzyski
człowiek przedstwaiony niczym latarnia- samotna pośród
bezkresu fal.

samotnik odgrodzony od świata zupełnie,ani on ani
świat nie chce zbliżenia, niech tak zostanie :)

Szczęście nie zaglądnie - odpowiem w tej chwili.
Ci, wrośnięci korzeniem... zostaną... jak byli.

Narracja bardzo wciągająca, co potwierdza klasę
wiersza. Wydaje się, że chodzi o wiatrak, ale nie to
chyba najważniejsze, lecz przesłanie zawarte w
ostatnim wersie: nie czekajmy na przypadek, pomóżmy
szczęściu by nas spotkało. Pozdrawiam :)

treść wiersza bardzo mądra i w pewien sposób
pouczająca...

pięknie napisane:)

Wieloznaczność w tytule i treści, to nie musi być o
człowieku.

może to o jakimś pilocie stąd to śmigło....czasami
taki samotnik bardzo spragniony jest miłości, tylko
nie bardzo wie jak zacząć...

Samotność ma dwa wymiary: Inny dla młodego, inny gdyś
stary...?!

tak mnie zaciekawił wiersz , że czytałam go kilka razy
i coraz inaczej o nim myśle , wiatrak , dom ,człowiek
,intrygujący , super :)

czasem ta poza wychodzi z życia....

wiersz wciąga od pierwszego wersu i zostawia znak
zapytania po ostatnim ale chyba lepiej nie wiedzieć,
kim jest ten zadufany w sobie jegomość

samotnik to osobowość o cechach indywidualizmu
niejednokrotnie bardzo pozytywnego
Wystarczy czas dobrze zagospodarować
a szczęście uśmiecha się co krok
treść wiersza wyraża nadzieje i obawy
temat naszej ludzkiej rzeczywistości

Bardzo fajnie z głębokim sensem, pozdrawiam:)

może on się boi miłości? ciekawe porównanie do
samotnej latarni morskiej, do samotnego wiatraka, do
... co kto chce :) bardzo obrazowo przedstawione,
pobudzające wyobraźnię

....wszystko wokół nas obraca się....samotność sama w
sobie trwa w miejscu....;-)))
pozdrawiam liści szelestem....;-)))