Samotność
Zawsze przychodzi nad ranem
i wcale nie zastanawia się
czy jestem wyspana
gotowa
szorstkim ramieniem
budzi niepotrzebnie
czasem czkawką
odbija się na dzień następny
ponurą nutą barwi
potem zuchwale pyta
jak minął dzień
Komentarze (11)
przychodzi nad ranem, szorstka ponura i zuchwała. Taka
jest samotność. Bardzo do mnie przemawia ten wiersz,
lubię taką poezję.
A potem jeszcze nie daje spokojnie usnąć :( Znam ją
dobrze.
Bardzo wymowny wiersz i taki obrazowy. Pozdrawiam.
samotność niechciana czasem jednak potrzebna jest ; +
Nie jest powiedziane,że zawsze tak będzie!Życzę Ci
odnalezienia drugiej połówki,żebyś nigdy już nie była
sama...pozdrawiam;)
Bardzo dobry smutny a nawet wstrząsający
wymowny tekst
Fantastyczny!!
nie jesteśmy same. bardzo podoba mi się wiersz, choć
smutny. pozdrawiam serdecznie.
Podobny wiersz dzisiaj wstawiłem, niby we dwoje a
samotni, czas nas pokaleczył,wszystlo już było.Na
szczęście mamy jeszcze marzenia i wiersze.
Pozdrawiam serdecznie
...tak bywa i choć pragniemy by coś się zmieniło, nie
zawsze to mamy...pozostaje nadzieja...pozdrawiam :)
Życie kołem się toczy przyjdzie czas na dni zapełnione
obecnością innych. Nic nie dzieje się bez przyczyny, a
może to czas na przemyślenia. Kto wie? Warto zadać
sobie pytanie czego i kogo oczekujemy od życia. Ładnie
skonstruowany i przemyślany wiersz :)