Sanktuarium doznań - IX

Wzrokiem cię rozbieram, poezją rozpieszczam,
w duszę wlewam nektar o smaku ambrozji.
Przebiegam palcami po Mount Everest-ach.
Twoja naga skóra skąpana w fantazji,

olejkiem różanym nasycona kusi.
Wystarczy zagarnąć, by poczuć spełnienie.
Jeszcze się wstrzymuję, chcę z ciebie wymusić
tę ekstazę ciała. To doznań pragnienie.

Dotykiem dopieszczam drżące, gładkie uda,
wtedy tracisz oddech w spazmach namiętności.
Wygnij plecy w pałąk, napnij się jak struna.
Sanktuarium zmysłów w pełni kobiecości.

To na co czekałaś, nareszcie się stało.
Pomiędzy wersami wszystko zwilgotniało.

autor

Elena Bo

Napisany: 2020-09-19 Dodano: 2020-09-19 20:45:35

Ten wiersz przeczytano 3283 razy

Oddanych głosów: 45

Rodzaj Rymowany Klimat Rozmarzony Tematyka Erotyk

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie