Ścieżka
Nad brzegiem morza
a zarazem w głębi doliny
jest ścieżka
to ona prowadzi
do złotych schodów
przed którymi stoi brama
ludzie którzy za nią przejdą
znikają i już nie wracają
lecz jedna ścieżka
ma jeden poczatek
rozdzielający się na miliony innych
a potem koniec jest ten sam
Na każdej dróżce spotykamy osobe
tą osobe kochamy
czasem aż do bramy
lecz ścieżki płatają figle
i ludzi rozłanczają
Ta brama to śmierć
a droga to życie
czasem jest prosta
a czesem kręta
a te schody to droga do nieba !!
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.