Sen!

Powoli budzę się z piekielnego snu
me życie nim jest
i dlatego tak źle czuję się
same martwe dusze w nim są
żyją
a jednak martwe od lat są
jak żyć? nie nauczył ich nikt!

Pod maskami twarze kryją swe
a pod nimi śmieją się
Tak to stało się
świat umarł i dusze ludzi też
tylko ja widzę je
dostrzegam te
które żyły jak żyjemy teraz my
tak kiedyś żył każdy z nich
ale żyć już nie będą - gdyż
zaczęli gnic
przestali świadomie żyć
tego wyboru dokonał każdy z nich!

autor

iwonka

Dodano: 2004-07-30 12:39:24

Ten wiersz przeczytano 962 razy

Oddanych głosów: 3

Rodzaj Rymowany Klimat Dramatyczny Tematyka Ciało

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie