Sens życia
Z pustych oczu,
bez wyrazu,
łza spływa,
znacząc swą drogę
głęboką blizną,
na sercu.
Ból zadając,wbijając się jak cierń,
głęboko.
Tylko jej słony smak w ustach
przypomina że żyje.
Dlaczego?
- Nie wiem.
Jak trudno coś powiedzieć,
wydobyć dźwięk, choć jeden
gdy życie nie oszczędza
nawet przez chwilę.
Usta nieme słowa
powtarzają:
,,Dla przyjaźni warto żyć"
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.