Serce jak Orzech

przyjaciołom z Esslingen

taka Noc zlękniona
taka nieodgadniona
patrzy w oczy moje
tak pełno w nich rosy gorzkiej

rozłupuję niepublicznie moje
serce jak orzech
niechaj wyrwę zeń
pofałdowany byt-
nieprzyjemną zmienność życia

tak boli że dzisiaj jeszcze trwa
że jutro nie zbudzę się ze snu

a Gwiazdy
jak starzały Amora – spadają
jak narkotyk we krwi – oślepiają

i dobrze

autor

vera_icone

Napisany: 2004-07-21 Dodano: 2007-02-20 22:30:15

Ten wiersz przeczytano 503 razy

Oddanych głosów: 4

Rodzaj Bez rymów Klimat Melancholijny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie