Serce z kamienia

Ciemność ogarnęła mój umysł
Skrzywdziłeś mnie a ja obronić się nie zdołałam
Moja radość ,humor nagle znikł
I całkowicie się załamałam.

Nie mam siły już walczyć
Bo to i tak już nie pomoże.
Najlepiej uciec i gdzieś daleko się skryć
Zapomnieć - czy udać się może.

Ale Ty nie czujesz winy
Tryskasz chwałą i zadowoleniem
Sprawienie bólu przez krytykę i drwiny
To cię napawa żądzą sukcesu i zapominasz co to sumienie.

Ale zapłacisz jeszcze za te krzywdy
Które zadałeś tylu osobom
Przyjdzie dzień w którym będziesz nikim
I nie dasz rady nawet z samym sobą.

Dlatego –odczuwam litość gdy na ciebie patrzę
Osobę tak dumną i pewną siebie
Wszyscy Cię bronią boś z trudnej rodziny
Ale to Ci nie pomoże w dniu ostatecznej godziny.

Przeżyłam to samo i wiele więcej
Ale nie zależy mi na ludzkiej litości
Spokój i wolność tego pragnę
Trochę oznaki miłości…

Pogrążona w tych myślach
Zastanawiam się ilu jeszcze podobnych spotkam ludzi
Bo nie mam już siły wstać po porażkach
Smutek w mym sercu na nowo się budzi.

autor

marruh

Dodano: 2007-09-19 18:37:02

Ten wiersz przeczytano 467 razy

Oddanych głosów: 2

Rodzaj Rymowany Klimat Rozmarzony Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie