Siła spaczona ludzkiego sumienia

Mały Czort z in­ferna czeluści,
przedziw­ne rzeczy szep­cze do ucha,
i ni­by mówi i ni­by słucha,
gu­biąc się w gąszczu za­wiłych treści.

Skacze z ra­mienia na ra­mię jak zając,
bacząc omi­ja us­ta jak wnyki,
z których stłumione strachu krzyki,
dziw­ne­go szy­ku zda­niom nadają.

Wspom­nieć wy­pada, a raczej należy,
że Czort po­siada nad­ludzkie siły,
co wie­cznie będą żyły,
w podświado­mości ludzkich pancerzy.

autor

Balonowa

Napisany: 2013-03-03 Dodano: 2013-03-03 22:20:04

Ten wiersz przeczytano 772 razy

Oddanych głosów: 4

Rodzaj Rymowany Klimat Refleksyjny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie