Siostra

Lubi mnie odwiedzać, gdy żona jest w pracy,
a taka jest słodka, że przyłóż do rany.
Buszuje po domu, kusi i mataczy,
drinka proponuje - "braciszku kochany,

odmówisz? No co ty?" A mnie żal odmawiać -
Chopin w szkle gra scherzo na pszenicznych kłosach;
tworzy się misterium jak poezji fraza,
wzlatując ku niebu w dymku z papierosa.

Mirinda i Fanta, za Colą przepada,
desery, łakocie, więcej, coraz więcej.
Cukierki, ciasteczka, wafle z czekoladą -
stop! Lampka błysnęła. Awaria. Co? Serce?

Myślałem, co prawda, że coś jest nie halo.
Przysypiam za kółkiem, a nocą doskwiera
"szczawnica". Wstyd również, gdy serca się palą,
lecz konar nie płonie i woła: "Braveran".

W brutalnej logice dochodzę do sedna -
błądziłem naiwnie, że mnie nie dotyczy;
podwójną moralność i charakter wredny
odkryłem zbyt późno u siostry





- cukrzycy.

autor

BordoBlues

Napisany: 2019-05-05 Dodano: 2019-05-05 09:25:12

Ten wiersz przeczytano 8899 razy

Oddanych głosów: 131

Rodzaj Rymowany Klimat Ironiczny Tematyka Zdrowie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie