Skoro świt noga w strzemię, lub...

Gdy świt oświetlił miejskie autostrady,
jechałem swoim samochodem i byłem blady
Juz dawno o brzasku porze i jutrzenki
nie byłem na asfalcie taki prędki


Są trzy pasy wyznaczone białą wstęgą
a ONI obok mnie pędzą, pędzą
Wszystkie pasy jak mrowisko w czerni
oj jacy my ubodzy, jacy my biedni


Kawalkada gna na złamanie karku takie wymogi
ja wśród nich samotny jak palec u nogi
Muszę razem z nim do dechy, do dechy amatorze
gnaj w szeregu jak gęsi, nikt tobie nie pomorze


Dojechałem do celu- Katowice się miasto nazywa
szukam parkingu, ale tu niczego wolnego nie ma
Krążyłem jak ćma wokół miastowego płomyka
Wyjechałem za miasto, las tu cisza urzeka


Byłem z samego rana w Sosnowcu,i obok Będzina
szukałem introligatora, poumierali ich już nie ma
Znalazłem po trudzie jak po grudzie manufakturę
rzucam to wszystko, dziś sobie z życiem poflirtuję


Autor:slonzok
Bolesław Zaja

autor

slonzok

Napisany: 2015-03-23 Dodano: 2015-03-23 18:27:02

Ten wiersz przeczytano 892 razy

Oddanych głosów: 5

Rodzaj Rymowany Klimat Wesoły Tematyka Przygoda

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie