Skrzydeł trzepot . . .

Jeszcze wczoraj jej spokojny skrzydeł trzepot
stygnął niczym najczystsze liry dźwięki
W ich jasność wielką mogłem wbiec na ślepo
po drodze zgubić wszystkie najgorsze lęki

Mogłem prosić ją o taniec nie licząc się z winą
w jej źrenicach bezwstydnie umierać
rodzić się na chwile by znów w firmament spłynąć
a myśli z niewinności rozbierać

Jeszcze wczoraj przecież mogłem jej to wyznać
dzisiaj słucha mnie tylko rzeka głuchoniema
W sercu pęcznieje i nabrzmiewa jutrem blizna
choć jeszcze wczoraj mogłem ale wczoraj już nie ma !

autor

johnmaclane

Napisany: 2022-03-22 Dodano: 2022-03-22 16:17:24

Ten wiersz przeczytano 442 razy

Oddanych głosów: 5

Rodzaj Rymowany Klimat Refleksyjny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie