* * * (Słowa się nie kładą)

Słowa się nie kładą tak, jak winny – w rzędzie.
Tworzą nagły zygzak, niezaplanowany.
Zamiast siąść na linii tak, jak drób na grzędzie,
Samowolnie wnoszą do rysunku zmiany.

Bardzo to być może, że ktoś z większą siłą,
Nagiąłby ich karki do zamysłu swego.
Ja nie umiem zmusić słów, by mi służyły,
Z głowy uciekają, jak jezioro z brzegów.

Nigdy nie posiądę władzy nad wyrazem.
Zawsze mi uciekać będzie z rąk jak myszki.
Lecz z nim lubię igrać, więc się nie obrażę,
Gdy jak bańka z mydła w dłoniach mi rozpryśnie.

Wiersz dedykuje wszystkim tym, którzy zmagają się ze słowem z mniejszym lub większym sukcesem, ale zawsze z dużą przyjemnością. I. Z.

autor

zenon63

Dodano: 2006-07-31 08:59:57

Ten wiersz przeczytano 524 razy

Oddanych głosów: 31

Rodzaj Rymowany Klimat Optymistyczny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie