Smak życia
Dla wszystkich smutnych serc
Dzień 16 miesiąc juz nie ważny,
Gdyż zostały mi tylko wspomnienia,
Tego, co piękne cudowne szczęśliwe
Miałem wszystko, gdy była blisko.
Teraz.... Nie mam już nic
Nie umiem nie myśleć o tym, co było
Nie umiem uwierzyc w to ze to juz jest
koniec
Zycie straciło juz swój smak.
Wszystko jakieś taki ponure i smutne
Tyle pięknych wspomnień, tyle chwil
radosnych, szczęśliwych i wspaniałych.
Dlaczego?
Do dziś nie umiem sobie wytłumaczy, co
robiłem źle.
Naprawdę się starałem.
Wiem jedno nigdy o tym nie zapomnę nie chce
nawet
Wiem ze jeszcze wiele wody uderzy w
plaże,
Wiele liści z drzew spadnie,
Wiele ludzie pokonają kilometrów
Zanim nauczę się żyć od nowa. Tęsknię
płaczę, co wieczór chce cofnąć czas i
wszystko naprawić mówią mi jedni" dasz radę
zapomnisz ona nie była dla Ciebie. - STOP
oni nie mogą wiedziec, kto jest dla mnie. A
inni zaś ze jakoś się dogadamy wierzę im,
bo bardzo chce żeby było jak dawniej.
Oddałbym wszystko, co posiadam za jeszcze
jeden dzien. bycia tak szczęśliwym jak
jeszcze niedawno przy niej.
Po prostu kocham Cię szalenie Moja
księżniczko i ani ty ani nikt inny nawet ja
tego NIE ZMIENIE. NIE CHCE!
CHCE żyć jak dawniej być szczęśliwy u twego
boku. Tak jak Ty byłaś, gdy byliśmy razem.
Jednakże coś musiałem zrobić nie tak jak
powinienem skoro Cię Słonce straciłem wiem
jedno teraz ze tego żałuje.
I dziękuje za tamte wszystkie cudowne
chwile, które do śmierci będę wspominał.
BO BYŁY BARDZO, ALE TO BARDZO MIŁE.
Tak strasznie Tęsknię...... wróc......
Komentarze (1)
Nie dałabym tego do kategorii "wiersze" ,jest to
raczej forma rozważania ,jakiejś refleksji .To raczej
proza.