Śmiech zabójca

To Twój śmiech P.B.!

Tak trudno oszukać nieszczęście,
Gdy dane Ci jest cierpieć i szlochać
Tak trudno oszukać czas
Gdy dane Ci jest żyć do stu lat.
Ciągle ktoś Ci powtarza, że jesteś nikim,
że nadajesz się tylko do sprzątania,
a nawet do niczego.
Poniewierają Tobą i śmieją się z Ciebie:
Ty milczysz.
Bierzesz nóż lub garść tabletek
-znowu cierpisz i znowu słyszysz śmiech.
Nad białym łóżkiem pochla się znajoma twarz.
Choć uśmiecha się łagodnie- odpycha Cię dłonią,
jakby od niechcenia, powtarza gest kolejny raz.
Łza nagle pojawia się w oku- tak nagle,
że zdziwienie przezwycięża ból.
Znowu śmiech- masz tego naprawdę dość.
Czy oni nie rozumieją, że Ty też jesteś
człowiekiem i czujesz? Jesteś tylko człowiekiem...
Powtarzasz ruchy kogoś znad łóżka
-odpychasz wyganiasz...
Nie chcesz kolejny raz współczucia,
wiesz, że w głębi serca duszą śmiech.
Straszny śmiech, który
doprowadził Cię do takiego stanu.
Kpiący śmiech – śmiech zabójca.

autor

justysia.1990

Dodano: 2007-02-21 07:20:05

Ten wiersz przeczytano 386 razy

Oddanych głosów: 2

Rodzaj Bez rymów Klimat Pesymistyczny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie