śmierć homoseksualisty

Nie stawaj, nie stawaj, idź prosto w dal,
me łzy radości spowodowane pocałunkiem są twoje.

Pewnego dnia znajdziesz stronę…
przez którą niezliczeni ludzie wejdą w twe życie.
zaczęła się, twoja własna, długa, daleka droga…

Co jeśli te szczęśliwe dni sprawiają, że pragnę ronić potoki łez…
a kałuże które zostawiają, inspirują mnie do śpiewu?

Popatrzmy wszyscy w niebo…
pełne nowych przyjaciół, pragnących spotkać się z tobą.
będziesz wiązał swe więzi, aż nauczysz się czegoś o świecie…
będziesz wiązał swe więzi…I stworzysz własną mapę

Po wysłuchaniu tak wielu zbędnych przyrzeczeń i obietnic,
pamiętam dzień, w którym mimo wszystko się wygadaliśmy.

Wszystkie przysięgi, obietnice i niedomówienia
wyznaczą początek, kiedy wreszcie na głos wypowiesz je
przestanie to być tylko snem,
lub miejscem które istnieje tylko w marzeniach.

Z każdym oddechem w naszych młodych piersiach
i krokiem do nowego wyzwania,
odsuwamy w cień wszystkie kłopoty i błędy,
czując że idziemy w dobrą stronę
tak szybko jak tylko się da.

autor

Rozdygotanepowietrze.

Dodano: 2010-02-18 00:02:50

Ten wiersz przeczytano 536 razy

Oddanych głosów: 4

Rodzaj Sylabotoniczny Klimat Smutny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie