Smutne niebo
Smutne niebo zapłakało nade mną
Wnikając w głąb duszy
Tak czekałam na ten deszcz
Pragnąc by mnie oczyścił
Zmył ze skóry palącą tęsknotę
Ukrył słone łzy smutku
Bezgłośnie wołam na wietrze Twoje imię
Chcąc znaleźć ciepło i ukojenie …
lecz pozostaję tylko chłód.
Marzę byś wziął mnie za rękę,
abyśmy odnaleźli naszą drogę
- wtedy powrócę ciepłym promieniem.
Deszcz rozmył nasze ścieżki, nie znajduję
Twoich dłoni - znów po omacku błądzę.
autor
cage
Dodano: 2018-07-19 09:37:43
Ten wiersz przeczytano 732 razy
Oddanych głosów: 19
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (20)
Rewelacyjny wiersz :)
Piękna melancholia;)pozdrawiam cieplutko;)
Oj powiało smutkiem,życzę odnalezienia drogi do
szczęścia...
Miłego weekendu:)
Nie inaczej mam i ja, piękna melancholia:)
Piękna melancholia. Spełnienia marzenia:)
Pozdrawiam:)
deszcz rozmył ścieżki a ja jednak trafiłem do Ciebie i
czytam piękny wiersz ..
Ładny, melancholijny wiersz.
ładnie - spełniaj marzenia odnajdź drogę do do
radości a smutki same uciekną:-)
pozdrawiam
Tęsknota, marzenia zostały,
smutne niebo z bólu zapłakało,
krople deszczu powoli spadały,
tego błądzenia ciągle mało?
Piękny, smutny wiersz. Pozdrawiam. Miłego wieczoru :)
Smutki odłóż na bok i ciesz się szczęściem
Pozdrawiam
Zgadzam się z przedmówcami, smutno...
Pozdrawiam :)
Kochani bardzo dziękuję za komentarze...
Chyba aura za oknem nastraja melancholijnie :)
Peelka pomimo smutków szuka jasnej strony życia -
ciągle szuka siebie.
Obiecuję, że następny będzie optymistyczny. Zwłaszcza
że rozpoczynam wyczekiwany urlop.
To będzie też urlop od smutków ;)
Pozdrawiam serdecznie
Smutek pisze piękne wersy :)
Smutne, tęsknotą pisane strofy.
Pozdrawiam.
smutno bardzo