Spacer po starym, smutnym mieście.

wszystkim strapionym ...

Mariacki kościół w szarości tonie,
Żuraw się kłania smutnej Motławie,
Gdy stara krypa do portu sunie,
A melancholia gości w mej głowie.

Przygnębiający i ponury to dzień,
I chyba czasami tak musi już być,
Że czarne myśli zstępują jak cień,
Prześladując męczą, chcą zadręczyć...

Dziś nawet Neptun jakiś zasępiony
I smutny zegar co na ratuszu mieszka
I świat cały wydaje się zachmurzony
I Długa ulica to mroczna duża ścieżka

Lecz może już jutro zaświeci słońce,
Może wiosenny wiatr chmury rozwieje
I lica będą promienne, a serca gorące
I może niejeden ze szczęścia oszaleje...

jutro będzie napewno lepszy dzień

autor

marus54

Napisany: 2005-05-05 Dodano: 2005-05-05 19:46:05

Ten wiersz przeczytano 591 razy

Oddanych głosów: 36

Rodzaj Rymowany Klimat Melancholijny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie