Spacernik

namaluję jej włosy co tańczą na wietrze
i maliną pachnące rozchylone usta
pędzlem oczy żarem pożądliwym upiększę
piersiom i brzuchowi nadam kształty rozpustne

namaluję dwa wzgórza a pomiędzy nimi
wąski wąwóz co niesie życiodajne wody
alabastrem podkreślę tajemniczość chwili
obezwładnię jej ciało żądzą podniecenia

linią krągłych uniesień wzgórek się wyłoni
z rozchyloną muszelką w soczystej kąpieli
która prosi bym wejrzał głębiej do jaskini
spenetrował zaułki rozpalonych jaźni

i obnażę jej ciało blaskiem półksiężyca
i ubiorę w namiętność członki rozpalone
czuję jak mi pod pędzlem pręży się haubica
muszę obejść się smakiem to jeszcze nie koniec

ona będzie codzienną poranną erekcją
spacernikiem zmysłowym po równinach brzucha
pragnieniem niespełnionych rozkoszy podnietą
niewolniczo bezwstydnie będę gryzł i pieścił

autor

aga9393

Napisany: 2011-11-23 Dodano: 2014-06-26 20:35:02

Ten wiersz przeczytano 1134 razy

Oddanych głosów: 5

Rodzaj Rymowany Klimat Ciepły Tematyka Erotyk

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie