Spal mnie

Duży popis dla zamyślenia i wyobraźni....

Są chwile, gdy chcemy nieistnieć.

Ciekawe, intryguące zakończenie...

Jest jakaś głębie w tym wierszu, ładny. Dziękuję za
komentarz, masz rację, że to nie jest dobre,że
wszystko w Nim widzę,ale nie umiem inaczej. Walczę
sama ze sobą, z tym uczuciem, a pomimo to często "łza
ogromna, duża" spływa mi po policzku i
tęsknie....Pozdrawiam ciepło : ))))

Czasami nostalgia ona dużo potrafi...lecz nie można
poddawać się...

Tymczasowość widoczna z oddali - aż pali...

Nie umieraj szkoda życia,a psa porzuconego zabierz ze
sobą, na pewno
się ucieszy, nie wiem czy dobrze zrozumiałam Twój
wiersz.Komentarz mogłaś napisac swoimi słowami,nie
jesteś
w stanie mnie urazić.Dziękuję i pozdrawiam.

no tak... westchnienie psa niczym foch dziecka...

Jest jakis smutek w tym wierszu, jak westchnienie psa.
Ladnie

Wiersz smutny, ale nie warto zamierać...

zamysliłem sie gra słowa i ich tonacja tworzy
niesamowita muzyke mysli ...pozdrawiam...

Dobór słów, szeroki margines dla czytelnika pobudza do
przemyśleń.