społeczność...

Tysiące marzeń
zawieszonych w nicości...

Społeczność czci miłość,
lecz żyje w samotności.
Społeczność smutkiem maluje
swoje protrety.
Społeczność zakrywa się
przed natłokiem myśli.
Społeczność nazywa się zgranym,
lecz każdy idzie w swoją stronę.
Społeczność chce tylko szczerości,
jednak ciągle kłamie.
Społeczność żyje wspomnieniami,
zamiast przyszłością.
Społeczność kryje śmiechem
serca ból...

Marność nad marnościami...
A wszystko to marność...

autor

korna88

Napisany: 2006-09-23 Dodano: 2006-09-26 21:01:22

Ten wiersz przeczytano 505 razy

Oddanych głosów: 3

Rodzaj Wolny Klimat Melancholijny Tematyka Świat

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie