Spotkania z Panem Bogiem

Urodził się człowiek, nic niezwykłego, lecz chciał się z nim spotkać sam Pan Bóg wspaniały.
Gdy zstąpił odwiedzić go w piaskownicy - usłyszał ,, nie teraz proszę, jestem za mały".

Podrósł wnet człowiek miał lat kilkanaście i odczuł pierwszej miłości rany.
Gdy chciał go odwiedzić wszechmogący - ten Go nie słyszał gdyż był zakochany.

Bohater nasz dorósł, miał studia, pracę i chodził jak każdy młody zaspany.
Gdy Bóg przyszedł, ten nie miał czasu, bo był jak zawsze zapracowany.

Minęło lat kilka, i człowiekowi zrodził się syn kochany.
Niebo chciało mu gratulować, on nie mógł rozmawiać bo był zatroskany.

Mężczyzna osiwiał, miał zmarszczki, przywary starości i okulary.
Nawet raz spojrzał w stronę nieba, lecz szybko stwierdził że jest już za stary.

Tak sto lat minęło, aż w jego życiu zrobiło się luźno.
Sam poszedł do Pana Boga- a ten odrzekł-
,,Masz szczęście gagatku - nie jest za późno".

autor

Buc

Napisany: 2009-10-13 Dodano: 2009-10-14 10:29:27

Ten wiersz przeczytano 678 razy

Oddanych głosów: 12

Rodzaj Rymowany Klimat Optymistyczny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie