Spowiedź

Przepraszam, nie mam sił by wierzyć...
Przestałam wierzyć w Ciebie Panie!
Wybacz, błagam, przebacz, tylko Ty mi zostałeś!

Spowiedź

Przepraszam, ale muzyka…
Komputer i fajny film,
Znów na msze nie pozwolił mi iść.

Przepraszam, przeklinam…
Opuszczam każdy święty dzień,
Krzyczę do Matki prosto w twarz „nienawidzę Cię!”.

Przepraszam, ale to on zaczął…
I wyboru mi nie dał –
Musiałam skraść jego życie,
I teraz on z Tobą tam gdzieś w niebie,
Zamiast bawić i śmiać się tu.

Przepraszam, ten chłopak był tak cudny…
A obrączka na palcu – miłości znak –
Nie powstrzymała mnie od „zła”

Przepraszam, ale nie mogłam sobie tego odmówić…
To jest jego, a teraz będzie moje.
I tylko po cichu kłamiąc powiem, że tego nie widziałam..

Przepraszam, ze te spowiedź…
Ona i tak do niczego nie prowadzi –
Jutro znów będzie to samo…

autor

grzesznica.a

Napisany: 2009-06-15 Dodano: 2009-06-15 12:51:41

Ten wiersz przeczytano 491 razy

Oddanych głosów: 6

Rodzaj Bez rymów Klimat Obojętny Tematyka Wiara

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie