Stacja końcowa

Mam urlop od 20-go do 27-go stycznia. Do zobaczenia po powrocie. :)

Siedzisz w tłocznym przedziale, jedzie pociąg „Życie”.
Przesuwa się krajobraz za oknem wagonu.
Los z twojego sumienia duży fragment wyciął -
zrobiłeś wiele błędów. Proszę, nie oponuj.

Bawełniana koszula, piękna, kolorowa
zdobi tułów brzuchaty maskując nadwagę.
Cena bardzo przystępna - wyzysku pokrowiec.
Gdy go zdejmiesz odsłonisz świata prawdę nagą.

Stałeś na brzegu z żoną, morze szare, gniewne,
chłopak pragnął popływać - widziałeś, że tonie.
Zamiast wskoczyć do wody wziąłeś modlitewnik.
W samym środku modlitwy* nadszedł życia koniec.

Stacja metra** w Hamburgu, trochę po północy.
Napadnięto mężczyznę kopiąc bez litości.
Leżał już nieprzytomny, ból umysł zamroczył.
Przeszedłeś cicho obok, strach w duszy zagościł.

Siedział żebrak przy schodach, brudny, zabiedzony,
prosił ciebie o datek na kawałek chleba.
Migotał słabym światłem jego życia płomyk,
odmówiłeś jałmużny - pomóc było trzeba...

Co się stanie, gdy pociąg zatrzyma się nagle
a konduktor ogłosi „Tu stacja końcowa”?
Czy uściskasz się z Bogiem, czy też może z diabłem?
Pytasz o moje zdanie? Będziesz pokutował!

* Modlitwa do Świętego Krzyża
** U-Bahn

autor

Sławomir.Sad

Napisany: 2018-01-11 Dodano: 2018-01-11 17:57:38

Ten wiersz przeczytano 4351 razy

Oddanych głosów: 117

Rodzaj Sylabiczny Klimat Refleksyjny Tematyka Wiara

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie