Stara łódź

Dryfowałem morzami świata,
Woda ta sama, lecz mijały lata.
Stara łódź – przyjaciel wierny,
Razem z nią, każdy manewr był pewny.
Nie ważne, czy padał deszcz czy była słota,
Była lepsza ,niż każda żyjąca istota.
Życie, stawało się co raz piękniejsze,
Każde marzenie znajdowało swój czas i miejsce.
Poznałem coś, czego nigdy nie doświadczyłem,
Poznałem sens życia i wolny byłem.
Wybór był jeden, zostać w świecie rzeczywistym
Albo udać się w kierunku bardziej przejrzystym.
Teraz, tej starej łodzi już nie ma,
Jednak dzięki niej pozostały cudowne wspomnienia.

autor

grzesiek149

Napisany: 2007-08-20 Dodano: 2007-08-21 16:34:14

Ten wiersz przeczytano 650 razy

Oddanych głosów: 2

Rodzaj Rymowany Klimat Rozmarzony Tematyka Przygoda

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie