Stare dworzyszcze

Nad brzegiem jeziora
Obelisk bieleje
Jego inskrypcja głosi przedziwne wręcz dzieje
O starym dworzyszczu
Co w blasku księżyca powstaje
A na tym świecie długo nie ostaje

Kiedy w nocny czas z mokradeł powstają opary
A księżyca blask rozświetla głuche moczary
Zdaje się widać zarysy jego strzech
A gdzieś w oddali słychać cichy kobiecy śpiew

Ni to sen ni ułuda
Lecz niepojęte tego świata cuda
Nikt jednak zapuszczać się tam nie ośmieli
Bo dusze od ciała dwór ten rozdzieli

Miejscowi w karczmie nie często o nim rozmawiają
Lecz historie tego miejsca wszyscy tu już znają
Przy kuflu piwa czas szybko płynie
I historia ta znów z czasem na wierzch wypłynie

Jest to opowieść o dwojgu kochanków
Zabitych podstępnie o blasku poranku
Wieśniacy oskarżali ich o czary
I składanie pogańskim bożkom krwawej ofiary
Szarym jeszcze porankiem oboje zabili
A stare dworzyszcze doszczętnie spalili
Oba ciała w jeziora odmętach pogrążyli
Miłość ich śmiercią rozdzielili

Nie minęło jednak kilka nocy
By przeklęte dworzyszcze wracało
Każdej księżycowej północy
A kto w ten czas się sam w te rejony zaszywał
Przygody tej już nie przeżywał

Niektórzy mówią o dwojgu topielców
Wychodzącym w blasku księżyca z wody odmętów
Porywają dzieci, a podróżnych do wody wciągają
Tak teraz swoją zemstę wypełniają

I tak dziś jak każdej księżycowej nocy
Tych dwoje w raz z dworem ukaże się o północy
Kobieta będzie zwabiać w głusze mokradeł
Swym słodkim śpiewem
By uśmiercić podróżnych z kochankiem
Pod starej topoli drzewem
Zginą w odmętach jeziora
Zabici przez pogańskiego potwora

Dworzyszcze wraz z kochankami
Rozmyje się w blasku jutrzenki
Pozostaną po nim tylko żywych jęki
Płaczących rodzin za swoimi bliskimi
We śnie wiecznym na zawsze pogrążonymi

autor

Yaz

Napisany: 2012-11-17 Dodano: 2012-11-17 22:58:37

Ten wiersz przeczytano 749 razy

Oddanych głosów: 3

Rodzaj Nieregularny Klimat Mroczny Tematyka Fantastyka

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie