Starość, niespokój i zbacowanie

opowiadanie gwarowe

Tata.
Choroba mamy spowodowała to ze tata musioł przejąć jej obowiązki. Warzył mi za dziecka zupki, kaszki, bryjki, kluski i stucki. Cesoł warkoce i zawiązowoł na snurki bo stązki były za słabe na jego wiązanie. W sópce zatykoł spary między płazami wełnionkom abo mechem. Usknięte w słonku wypadowały a bez spary zazierało słonko do izby abo jo patrzała ka tata kosi, patrzałak na sarny co sie pod sópkom pasły abo i inne leśne zwierzęta, siedzielimy na polanie w holak. Tata dopiero wyrównowoł polany, kopoł garaby, co odprowadzały do źródełek górskie potocki. Wycinoł goje
z osik, jałowców uskniętyk juz i układoł skole na wielkie kępy… Wiecnie cosi robiył kosiył, grabiył, woziył, dojył, warzył, zbiyroł grzyby, borówki, drzewo, plótł skarpetki, rękawice, swetry, budowoł sopy, pajty, coby syćko było pod dachem, bo zwierzyna krowy, kóń, świnie, kury musiały cosi jeść… Sylimy tyz pasy do homontów. Z nici sewskik smarowanyk mydłem kręciylimy chrube nici prawie snurki coby były mocne
i tata sył ze skór rózne potrzebne rzecy w gospodarstwie… Potrafiył usyć mi dlo lalki spodnicke na posku i na guzik choć ręce mioł twarde jak godoł wyrobione. Jak anioł stróz był przy mnie zawse do końca kiedyk go ino potrzebowała. I jakoz zabocyć o ik dobroci, cierpliwości i rodzicielskiej miyłości o zyciu skromnym chudobnym ale pełnym miyłości. Trudno pote wybrać se podobnego z charakteru cłeka coby ś nim przezyć godnie zycie. Kie sie nie udo wybrać całe zycie staje sie wielkim cierpieniem. Ucył tyz i wnuki jeździć na nartak, tońcyć po góralsku, zbiyrać grzyby jadalne w lesie
i rózne jagody. Zajmowali sie nimi oba z mamom, bo moja robota była nie odrobiono, siedziałak nie roz dzień i noc przy papierak ale tyk godzin nik nie zapłaciył nigdy…
I tak dziś myślem o tym jako im tam w tyj wiecności, cy juz odpokutowali syćkie przewiny. Totyz modlem sie za nimi co dnia i kie zycie dokuco, mom takom nadzieje ze sie ś nimi tam spotkom, bo cas tak wartko mijo i inne som jest barwy zywobycio teroz a inne były kiejsi. Haj.

autor

skorusa

Napisany: 2016-03-17 Dodano: 2016-03-17 10:49:19

Ten wiersz przeczytano 1202 razy

Oddanych głosów: 23

Rodzaj Bez rymów Klimat Refleksyjny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie