Staruszka
Okopy świetej Trojcy
na dalekim podolu
maleńka wioska
w zbruczu zakolu
mieszka tam staruszka
ostatnia z polaków
czeka codziennie
wyglada rodaków
wita polskim słowem
serdecznymi łzami
prosi o jałmużnę
dziękując pacierzami
twarz jej jak ziemia
poorana bruzdami
rozjaśnia uśmiech
gdy wita sie z nami
ręce spękane sękate
ku niebu wznosi
o kawałek chleba
polskiego prosi
ze czcią całuje
okruszka nie uroni
do serca przytula
jak skarbu chroni
tu jest jej ziemia
mogiły macierze
tu dokończy żywota
gdzie polski rubieże
Komentarze (17)
Serce mi pęka, wiersz przemawia...:)+++
Pozdrawiam
Piękny, wzruszający wiersz, aż serce boli na
niesprawiedliwości tego świata.Gorąco pozdrawiam :)
Bardzo mnie wzruszył Twój wiersz!!piękny++++++
Pozdrawiam serdecznie:)
Piekny wiersz, idzie prosto do serca, zal jak historia
byla niesprawiedliwa dla niektorych Polakow.
Patriotyzm w wierszu, bez wstydu-prawdziwy i piękny.
Pozdrawiam:)
Wzruszający obrazek, ściskający za gardło...
Doskonale oddajesz klimat i obraz
Polaków mieszkających za granicą
...dobrze że przynajmniej tam nie wyśmiewają
przywiązania do ziemi o wolność której oddawali życie
nasi przodkowie...piękny wiersz
Uwierz mi moja droga, że wiersz poruszył mnie do
głębi. Z dala od Ojczyzny patriotyzm jest cenniejszy.
Niechby każdy kochał ziemię, po której stąpa
i rodaków swoich - byłoby cudownie.
Pozdrawiam serdecznie, dzięki za miłe słowa:)))
copy:
"mieszka tam staruszka
ostatnia z polaków"
= Polaków, bo narodowość jaka by nie była w naszym
języku piszemy wielką literą.
Poza tym - dość obrazowo przedstawiono klimat
polskości zachowanej na Podolu.
Piękny wiersz, zamyślam się nad losem polaków na
obczyźnie. Pozdrawiam bardzo serdecznie:)
Piękny, refleksyjny wiersz. Serdecznie pozdrawiam
piękny wiersz, starzy ludzie mają w sobie to coś, co
wraz z nimi niestety odejdzie, to wielka
strata...pozdrawiam
Poruszajacy jest Twoj wiersz.Podoba sie:)Pozdrawiam.
ostatnia na posterunku... poruszający wiersz