stosy

przy każdej rozmowie spływał pot strugami po wychudniętej szyi
zdawali sobie sprawę z przesłuchania - mimo braku sił na obronę
nie liczyli ocalonych żeber - w tłumie człowiek dziczeje
nie było ciepła ani uczucia

bo gdzieżby patrzeć teraz na grzejniki
pociąg Warszawa - Majdanek był podstawiony
w końcu każdy los pisany był pośpiesznie

więc patrzyli z żalem na swoje rodziny pewnie umrą
przy nadarzającej się okazji

z każdym słowem zapach palonych papierosów
przybliżał klimat krematorium

w tej chwili popełniłbym samobójstwo
wolałbym spojrzeć śmierci w twarz samotnie

niż haniebnej dłoni która patrzy
okiem cyklonu
(B)

autor

wiedżmin

Dodano: 2007-03-13 12:32:05

Ten wiersz przeczytano 410 razy

Oddanych głosów: 6

Rodzaj Bez rymów Klimat Obojętny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie