Stracone zludzenia
czy poznales jak wylewa sie smutek?
plynie przerywanym, glebokim oddechem
uchodzi sila podmuchu z pluc, zalewa
oczy.
wyplukuje wspomnienia, az do ostatniego
ziarenka wspolnych chwil. rozdziera
nozdrza
potokiem zalu, niespelnionych nadziei.
czy czules jak placze dusza? jak wyrzuca
trucizne, nie zgadza sie? sciska gardlo,
dusi? Mowisz czulem, wiec czemu tak
bardzo
walcze, rozpaczam, opieram sie?
Komentarze (21)
szkoda ze tak naprawde nie mozna wylac smutku wtedy
byloby nam o wiele lepiej placz duszy wspaniale
okreslenie
jeżeli już masz pewność, że były tylko złudzenia,
pozwól im odejść a samotność wypełnić następnym
ryzykiem , bogatsza w doświadczenia, także te
bolesne. Też często stawiam pytania w wierszach,
niektórzy wówczas stękają, znowu te pytania.. a ja
rozumiem ich sens
pięknie ukazany smutek - ładny wiersz -pozdrawiam
odchodzą złudzenia, zostają wspomnienia.. tych kilku
pięknych chwil..
Wiersz z tyloma uczuciami..tymi
silnymi..smutnymi..bolącymi...a mimo
walczysz..walka..nie pozostawienie miejsca
załamaniu...ciekawie..zastanawiająco...
pięknie ujęty temat, a co do "czucia" - pewnie każdy
"czuje", tylko nieliczni rozumieją :)
Bywa, ze tracimy swe odwieczne złudzenia. Jednak
podepszyjmy sięna wzajem na duchu... brawo wiersz
super +
dobry, smutny ale dobry pozdrawiam
Cierpienie miłości, tej niespełnionej, tej utraconej,
niechcianej, odrzucanej bardzo bili.Wierszem autor
dokładnie opisuje to uczucie bólu.
Bardzo smutny wiersz,ale zawsze trzeba
walczyć do końca.Pozdrawiam.
Dobrze napisane plus
w momencie kiedy czuję jak wiersz pogłębia mój stan
ducha, znak dla mnie, że wiersz jest na prawdę dobry.
Wiersz pełen bólu i cierpienia,jednak z nutką nadziei.
Bardzo żywy i emocjonalny wiersz. Bardzo mi sie
spodobał.
Najbardziej boli, ze zludzen pozbawia czesto bardzo
kochana osoba...czy jestesmy bez winy?...samo
zycie...pozdrowionka