O STUDENCKIEJ MIŁOŚCI BLIŹNIEGO...
"Najpiękniejszą rzeczą na świecie jest uszczęśliwiać ludzi (...)" Neron
Najpiękniejszą rzeczą na świecie
jest uszczęśliwiać ludzi.
Jak przeczytałem tak też uczyniłem.
Oddałem dziś pracę zaliczeniową
księdzu profesorowi.
Wrodzona empatia, jak u każdego
altruisty
podpowiada mi,
ile radości mu tym samym podarowałem.
Kilkoma zapisanymi arkuszami formatu A4
odmalowałem całą paletą kolorów
wspomnienia jego młodości.
Wydobyłem na światło teraźniejszości
zachwyt
nad przeobbfitą treścią marcowych gór.
Widzę go teraz oczyma wyobraźni
bladego ze wzruszenia.
Czuję jego wddzięczność
krążącą nad łóżkami studentów.
Niemal słyszę tajemne słowa
które wypowiada w głębi przesiękniętego
radością serca:
"Eh ci studenci...
Ile razy o nich myślę
sprawdzając ich prace
takie jak ta przede mną,
tyle razy wracam duchem
na te górskie szlaki
które odwiedzałem w ich wieku
wraz z pierwszymi roztopami.
Oni są jak te góry!
Leją wodę!
Hektolitry wody!"
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.