Stukot starości
Nie tylko starość jest smutna ...
Wiek mnie przytłacza, oddech starości,
krok coraz krótszy, łamliwe kości,
Skrócony horyzont, wzrost pochylony,
rozmyte kolory, uśmiech zgaszony,
Drżenie dotyku, oczy zmęczone,
słuch przytępiony, nogi skulone,
Zmarszczona uroda, włosy łamliwe,
zdrętwiałe ręce, sąsiadki zgryźliwe,
Litosny uśmiech, wzrok pogardliwy,
tykanie palcem, monolog zdradliwy,
Kąśliwa plotka, powrót przeszłości,
sąsiedzka zawiść, historia złości,
Powolna ucieczka, bezsilne zmęczenie,
łkający smutek, bezradne wzburzenie,
Wiek nie przytłacza,
lecz radość roztacza,
w starości jest lekkość życia,
przytłacza bezduszność, brak siły
wsparcia,
i tak jak pisałem, "łza, do nie wytarcia"
... smutni są ludzie ...
autor
Mariusz Młotkowski
Dodano: 2009-03-04 17:23:40
Ten wiersz przeczytano 987 razy
Oddanych głosów: 8
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (6)
trafne spostrzeżenia, zatrzymujesz swoim wierszem,
świetnie
Udany utwór z życia wzięty i szczery, nie jesteś sam,
jestem u schyłku życia jak stary samochód ale takie są
prawa natury
więc trzeba przy zachodzie słońca cieszyć się życiem
jeśli jest jakotakie ( po japońsku) zdrowie.
Pięknie bo w starości samej nie zawsze jest smutek
czasem jest pogoda i radość tylko otoczenie przygnębia
jakby odsuwa się wtedy od starszych Bardzo dobry Na
tak Dobra obserwacja społeczeństwa
...większość ludzi starszych boryka się z takimi
problemami ale trzeba to pokochać i żyć dalej...to
jest sama starość...
wiersz perfekcyjny, wspaniała poezja
Niemal niezauważalne, a tak istotne i poruszające
przejście z opisu starości do opisu zgryźliwych
ludzi... Tak naprawdę problem tkwi tylko i wyłącznie w
nich.
Podoba mi się.