ŚWIATŁO CISZY

Tak,ogień to symbol naszej pamięci i jak pocałunek
niech gna światło-pięknie wypowiedziane-pozdrawiam!

Piekny wiersz i bardzo smutny. Napisany ladnym stylem.

Znowu zadziwiasz i w sedno trafiasz, jako jedyna tutaj
czarodziejka ludzkich serc i pięknego słowa, Ciebie
zawsze czytać gotowam.

Brawo... doskonała metaforyka.... dobre pióro....
emocje zarysowane niebanalnym słowem... poprostu
zachwycajaco! plus

zimowe kryształy okręty czekały ogień zapalony
światłem oświecony plus

Twoje wiersze są bardzo metaforyczne i pisane sercem.
Przepięknie żonglujesz słowem i "zapalasz ogień", by
nie tylko tym co odeszli, ale i mam pokazać światło.

Odejście osoby zawsze zostawia po sobie tęsknotę, ból
i smutek. I gdyby taką różę uchwycić odpowiednimi
dłońmi.../+/

Bardzo piękny wiersz...

Ładnym piórem,nostalgią i spokojem wypływającym z
głębi serca wiersz napisany.Ciszę wokół rozsiewa,
gdzie róża żegluje samotnie ku przestrzeniom.ładne
epitety.

Kotek Ci musi pomagać w tym pisaniu...:)+ pozd

"rani muzyką znaczeń trwałych
niewypowiedzianych, ...jak pocałunek zrozumienia ciszy
czułej..." a potem "zapalam ogień
niech gna światło". Zamyśliłem się nad tymi wersami,
poruszyły moją wyobrażnię.

krzyczysz każdym wersem.... smutek, nostalgia i ból...
to widzę... będzie dobrze serdecznie pozdrawiam,
piękny wiersz +

Bardzo ciekawy wiersz , skłania do głębokich
przemyśleń. Pozdrawiam

W poruszający sposób o odejściu... Hołd, z głębokich
zakamarków serca...

bardzo piękny wiersz, odchodzenie, emocje z nim
związane, niepewność co będzie, i gdzie ,uchwycony
moment czegos dla nas niezbadanego, tak to wszystko
odbieram, ale sam wiersz jest napisany moim zdaniem
badzo ładnym obrazowym językiem, i zapada w pamieć