Świeczka i trzy zapałki...

Spróbuj zapalić maleńką świeczkę, zamiast przeklinać ciemność.
Nie możesz zatrzymać żadnego dnia, wieczna wdzięczność.
Bez wiary potykamy się o słome, z wiarą przenosimy góry.
Nic nie jest skończone, dopóki nie widzisz chmury.
Czasami trzeba zamilknąć, żeby zostać wysłuchanym.
Nadzieja jest ryzykiem, które leczy rany.
Kto myśli o swych uczuciach, ten je zabija.
kto myśli by zrobić krzywde, ten żmija.
kto nie marzy, ten nie ma siły do walki.
A odwaga jest prostotą geniuszu i magii.
Cisza może być wymowniejsza od słów.
Cisza na widok wielu sciętych głów.
Nadzieja jest ryzykiem, które trzeba podjąć.
By godnie, honorowo, myśli sobie odjąć.
Przegrać to nie znaczy nie mieć racji, szczęścia.
Przegrać, czyli dać innemu szanse wejścia.
Nie krzywdź innych byś Ty krzywdy nie doznał.
Ani bólu, cierpienia życia nigdy nie poznał.
Wszystko zrozumieć, to wszystko przebaczyć.
I swoje miejsce na świecie pamiątką zaznaczyć.
Nie wstrząśniesz światem, waląc głową w mur.
Lecz wierząc w melodię jak Anielski chór.
Czasami trzeba mieć odwagę, by stchórzyć.
I dalej iść bez bólu, ale już nie łudzić.
Uśmiech kosztuje mniej od elektryczności.
A daje więcej światła, wiary i godności.
Trzy zapałki zapalone w ciemności życia.
One były, są i będą, szukając ukrycia.

autor

ember

Napisany: 2005-09-17 Dodano: 2005-09-17 14:57:09

Ten wiersz przeczytano 769 razy

Oddanych głosów: 2

Rodzaj Nieregularny Klimat Obojętny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie