Świtanie

Bardzo piekny wiersz, Robercie. +++

Spokojnych, zdrowych Świąt Bożego Narodzenia.
Niech Nowy Nok przyniesie Ci tylko słoneczne dni i
spełni Twoje oczekiwania. :)

Cudnie i tak bardzo smutno mi gdy czytam takie
wiersz.Pozdrawiam serdecznie. Iwona

Nietuzinkowo u ciebie!
/To co w treści wiersza tytuł wiąże,
szersze sznurówki poezją zwiąże/

Wspólne buty, wspólna kurtka!

BDB.

Pozdrawiam świątecznie

Piękny, nietuzinkowy wiersz...

Witaj tarnawa:)

No pod wrażeniem jestem:)

Pozdrawia:)

...przykro jest spotkać się z rekuzą kiedy tak pięknie
słonko wstaje
bo w sercu miłość się zalęgła, a Ona inne znaki
daje...pozdrawiam...

I jak tu pozostać obojętnym wobec takiej
melancholijnej romantyczności... No, nie da się! :)

Pozdrawiam serdecznie, Robercie :)

Miłość czyni nas bezbronnymi wobec jej siły... a
najpiękniejsze jest miłości "świtanie". Miłość to
świt, który swoim światłem zalewa duszę i sprawia, że
serce bije szybciej.
Wtedy nachodzi nas lęk... że może odejść...
bezpowrotnie.

Przepiękny wiersz!
Od tytułu po puentę.

Serdeczności przesyłam, zachwycona Twoim wierszem!

Wyczuwam niepokój, drżysz, że to co wreszcie złapałeś
w ramiona może siè w krótce skończyć. Tak właśnie jest
z kochaniem, dlatego ja krzyczałam, że już nie chcè
kochać, gdyż pomimo tego że ona sprawia, że chce siè
żyć i kreować to z drugiej strony jest ten ból kiedy
jesteś nie pewny; kiedy tèsknisz i kiedy siè boisz.
Siostrzyczka:)

Witam,

melancholia - fakt i to przybrana kwiatami i
zapachami.../+/

Pozdrawiam serdecznie i dziekuję za pamięć.

Chciałbym, żeby wszystko, co piękne w miłości było
jeszcze przede mną.
Pozdrawiam i dziękuje za zostawione słowo. :):)

Fajnie, ciekawie, melancholijnie, romantycznie.
Mówiąc krótko - ślicznie Robercie.
Serdecznie pozdrawiam życząc miłego wieczoru :)

Piękny styl, ciekawe metafory, interesująca forma.
Melancholijny i trochę smutny.
Pozdrawiam :)

Pięknie o miłości chociaż w życiu nigdy nie jesteśmy
jej pewni jak i drugiej osoby...miłego

Ładna melancholia.