Szkoda mi

Tylu rzeczy mi szkoda…
Rąbków nocy samotnej,
Haftu na poduszce
Nietykalnie wychłodłej.

Albo szyb czekających
Zblakłych od przeźroczy,
Cieniuteńkich koronek
Zdjętych bez pomocy.

Godzin, bo umknęły
W stronę słońc, co wzeszły,
Słów niewyszeptanych
W ćwierci żywych, grzesznych.

Zaraz się w zliczaniu
Żalów pozatracam…
O czym nie chcę już mówić,
Jak refren powraca.

…Tylu rzeczy.

autor

Alicja

Napisany: 2004-06-05 Dodano: 2005-04-25 00:01:20

Ten wiersz przeczytano 1050 razy

Oddanych głosów: 49

Rodzaj Rymowany Klimat Melancholijny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie