SZTORM SERCA
Kiedy cisza zamienia się w krzyk
żal rozrywa zmysly
łzy małe krople nieszczęścia
rozrywają dusze
Jestem małą muszelką smutku
rozsypaną na dnie morza
błękitne fale jak szatorm
kochają kołysza do snu
Błękitna lawina łez
jak piasek na dnie bagna
to moje oczy
smutne a jednak kochające na zawsze
autor
Anna-Przeworsk
Dodano: 2010-01-05 22:49:55
Ten wiersz przeczytano 396 razy
Oddanych głosów: 5
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (2)
Ach, cóż to za emocje?! Na pociechę+!!!
ach te serce co tyle emocji pomieścić musi....oby
smutku było w nim jak najmniej i sztorm szybko
przeminął...