sztuka spalonych marzeń

"zbyt długo trwa sztuka dramatu spalonych
marzeń"Uderzyła mnie celność słów i skłoniło to do
przemyśleń, co ów dramat za sobą pociąga...

Nawet najlepsi aktorzy nie dadzą rady z kiepskiego
dramatu zrobić dobrej sztuki, może warto by inną
sztukę wystawić, a przynajmniej scenarzystę i reżysera
zmienić, refleksje samy do głowy się cisna po
przeczytaniu Twojego wiersz, bardzo dobra miniatura:)

Krótki, ale bardzo wymowny wiersz...

Zbyt długo miłością nie można pogrywać, bo wyjdzie jej
sztuczność.

miłość udawana raczej nikomu nic dobrego nie przynosi.

Wydarzenie z życia wzięte porównane do sztuki
teatralnej... Bardzo mi się podoba ten wiersz.

Bardzo ciekawa miniatura. Podoba mi się. Pozdrawiam

Spalone marzenia trzeba wymieść, a do serca przyjmij
świeżą miłość... pozdrawiam :)

bolesna prawda z życia wzięta i smutne że tak się
dzieje,że miłość gaśnie i żadne próby nie pomogą

...a do tego sumienie takiego "złośnika" ma zdolność
akomodacji i w tym przyczyna "podróby".

Paląc marzenia poparzyłem paluchy - los miłości
kruchy.

Jakże do mnie trafia ten wiersz.

samo życie pozdrawiam

smutno dość się zrobiło tak jal czasem niestety bywa
smutne nasze życie i wtedy wydaje sie przydługim
dramatem

W miłości nie można być podróbą. Patrz mój wiersz :)))