sztuka zapominania
każdego ranka uczę się
trudnej sztuki zapominania
wieczorem
przeglądam się w oczach
szukając resztek blasku
z czasów gdy były odbiciem
twojego światła
cierpliwie zmywam z nich twój cień
ukryty ciągle pomiędzy rzęsami
Komentarze (14)
jak dobrze znów móc ciebie czytać..:)
Jak i poporzednie b. dobrze napisany. Pozdrawiam :)
Może byłoby lepiej, zabrać się za sztukę
odnajdywania:)))
Piękny wiersz, pozdrawiam cieplutko
Piękny wiersz. Staram się często do Ciebie zaglądać i
nigdy się nie zawiodłam. Pozdrawiam ciepło :)
Doskonały wiersz wrócę tu
Sztuka zapominania jest trudniejsza niż wskrzeszanie
wspomnień, ładny wiersz...pozdrawiam:)
Bardzo dobrze napisany wiersz.
Pozdrawiam
jak zwykle wzorowo:)
Tak, Marysiu. Mam na imię Iwona.Zefir - to stary
wiersz (dla przypomnienia) :)
czasami trudno zapomnieć ale bedzie dobrze trzeba
czasu pozdrawiam
Hmmm. Poczekaj parę lat, będziesz wtedy się uczyć
jak zapamiętać. Dziwne to wszystko, ale świat tak
jest zbudowany. Dziś np nie jestem pewna czy Ci na
imię Iwona?
można sie pamietaniem karmic
Czasami zapomnieć się nie da