TAJEMNICA

O tajemnico ma,do końca nie odgadnięta.
za murami starego zamczyska zamknięta.
Tak uparcie skrywasz swą twarz,
jak biała dama w woalce.
Przechadzasz się ścieżkami krętymi,
brukiem zdeptanym od stóp
i mokrym od ciepłych wód.
Ukazujesz się nocą kiedy wszyscy już śpią,
śmiało podążasz po licznych pokojach
jakbyś szukała minionego dnia,
a dzień się skończył,nie wróci już.
Mysli się kłębią jak wezbrany wodospad,
co za chwilę spadnie w dół i roztrzaska się tysiącami kropli o twardy grunt,
a kiedy już spadnie,kiedy dotknie już dna-odbije się i lekka niczym nie zmącona woda popłynie tak do końca.
O tajemnico ma niezgłębiona.

autor

manda47

Dodano: 2005-06-23 06:04:33

Ten wiersz przeczytano 537 razy

Oddanych głosów: 13

Rodzaj Rymowany Klimat Rozmarzony Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie